Co pomaga osiągnąć cel?

Wszystko zaczyna się od wizji tego, co szef chce osiągnąć wraz ze swoimi ludźmi. A raczej dobrze by było, aby od tego się zaczynało, bo widziałam też zespoły i przełożonych, którzy po prostu koncentrowali się na tu i teraz (realizowali odgórnie narzucone cele oraz zajmowali się tym, co pojawiało się w tzw. międzyczasie).

Moim zdaniem dobry i inspirujący szef wie, dokąd zmierza, a jego wizja przyszłości jest jasna i zrozumiała dla wszystkich jego ludzi. Ponadto jest inspirująca, ma przełożenie na biznes, obejmuje cały zespół i jest spójna z wizją i celami danej organizacji. Jednocześnie szef nie boi się kwestionować istniejących założeń, jeśli widzi w tym korzyść dla biznesu. Śmiało pokazuje kierunek, w jakim ma podążać zespół (często mówimy wtedy o misji zespołu). Na tej podstawie kierownik wyznacza strategię działania.

Jeśli wie, co chce osiągnąć, a ludzie to rozumieją, chętniej się angażują, łatwiej im pracować i realizować cele zgodnie z ustalonym kierunkiem. Łatwiej też podejmować decyzje oraz planować różne działania (dotyczy to i przełożonego, i jego podwładnych).

W poprzedniej wskazówce (zobacz tekst Co osłabia pracowników?) napisałam, że przewidywalność kierownika jest bardzo istotna dla jego ludzi. Stały kierunek dążeń zapewnia właśnie taką przewidywalność. Zupełnie inaczej pracuje się z przełożonym, który nieustannie zmienia decyzje i plany, a inaczej z kimś, kto ma jasną wizję celu, umie przewidywać i zazwyczaj trzyma się podjętych decyzji (oczywiście nie zawsze, bo każdy może się mylić i warto przyznać się wtedy do błędu).

Jeśli kierownik planuje działania z wyprzedzeniem, daje pracownikom możliwość lepszego wywiązywania się z zadań oraz redukuje niepotrzebny stres, który pojawia się wtedy, gdy co chwilę oczekuje się od nich czegoś innego. Plan daje pewnego rodzaju stabilność i nadaje rytm pracy. Jest tym bardziej cenny, że w organizacjach często pojawiają się niespodziewane sytuacje, na które trzeba szybko zareagować. Stabilny trzon (wizja, strategia) jest wtedy punktem oparcia dla pracowników.

Jak zmotywować zespół do osiągnięcia celu?

Stały kierunek rozwoju sprawia, że szef może łatwiej nadać mu sens i wzbudzić w zespole zapał do jego realizacji. Tym bardziej, jeśli da pracownikom możliwość współtworzenia wizji, strategii czy chociaż ważnych celów. Częste wracanie przez szefa do wizji i jego wiara w nią udziela się pozostałym i sami zaczynają szukać sposobów na jej osiągnięcie. A o to właśnie chodzi, bo to oni przecież realizują wiele zadań i projektów, podejmują decyzje i ukierunkowują swoje działania zgodnie z określoną strategią lub obok (albo nawet przeciwko) niej.

Szef poprzez swoje zaangażowanie i oczekiwania może zapewnić spójną realizację wizji działu. To dzięki niemu ludzie uwzględniają ją w swoich działaniach lub nie. Warto też pamiętać o dość oczywistej kwestii, że przełożony ma większy autorytet w wyznaczaniu kierunku i pociąganiu ludzi za sobą, gdy jest kompetentny (posiada niezbędną wiedzę biznesową, umiejętności i zdolności).

Co jeszcze zyskasz?

Niewiele rzeczy tak integruje zespół jak wspólna wizja do zrealizowania. Jeśli mamy jeden cel i wspólnie o niego walczymy, to w naturalny sposób zaczynamy tworzyć prawdziwy zespół. Jeśli szef dodatkowo stworzy środowisko, w którym wzajemnie sobie pomagamy i możemy liczyć na siebie, to między ludźmi rodzi się zaufanie i wzrasta zaangażowanie. Pracownicy stają się bardziej kreatywni, mobilizują się wzajemnie i osiągają razem więcej. A szef z jednej strony stawia ambitne wyzwania, z drugiej zaś buduje wiarę w możliwości zespołu, daje nadzieję na osiągnięcie celów, pokazuje, że są warte zaangażowania. Stara się wzbudzić pasję i dumę z ich realizacji, a także ze współdziałania w jednym celu, czym buduje motywację zespołu. Jednocześnie cały czas zapewnia niezbędne wsparcie i podtrzymuje na duchu w trudnych chwilach.

Dobry szef łączy w sobie wiedzę i biznesowe podejście z umiejętnością zainspirowania i zaangażowania swoich podwładnych, by z chęcią i zrozumieniem podążali w określonym kierunku. Dzięki temu o wiele szybciej i z większą łatwością osiągają wyznaczone cele.

A czy Ty patrzysz w przyszłość, czy raczej koncentrujesz się na teraźniejszości? Czy Twoi ludzie wiedzą, dokąd zmierzają? Czy ta wizja ich nakręca? A może masz w tym temacie ciekawe doświadczenia jako podwładny? Albo zupełnie nie zgadzasz się z moimi obserwacjami i masz odmienne przemyślenia? Zapraszam do dyskusji w komentarzach!

Jak budować zmotywowany zespół?

Wskazówka nr 2: Patrz w przyszłość i integruj zespół wokół wspólnego celu