Prosty sposób, by zabić motywację zespołu

Wielu osobom wydaje się, że dobry szef to taka osoba, która wszystko wie i potrafi zaszczepić innym swój sposób myślenia. Teoretycznie w takiej sytuacji podwładni dokładnie wiedzą, co mają robić, gdyż kierunek działania jest wyraźnie narzucony przez przełożonego. A jeśli do tego szef ma rozległą wiedzę, to wydaje się, że takie rozwiązanie ma same plusy i przyniesie świetne rezultaty.

Ale czy na pewno?

Gdy szef zarządza ludźmi szczegółowo mówiąc im, co mają robić, to ludzie:

• działają tylko wtedy, gdy dokładnie wiedzą, co mają zrobić, resztę czasu marnując na oczekiwanie na decyzję szefa,
• robią tylko to, co zostało im powiedziane i nie czują się zaangażowani w działania. Zamiast szukać kreatywnych rozwiązań starają się trzymać przekazanych instrukcji. Marnują swój potencjał. „Odbębniają”, co muszą (ani mniej, ani więcej niż szef powie) i żyją tym, co jest poza pracą. Odchodzą mentalnie od tego szefa, zadań i celów. A ci, którzy chcą się angażować w to, co robią, rozglądają się za inną pracą.

Dodatkowo ważną konsekwencją takiego działania jest to, że rozwiązania i działania całego zespołu są ograniczone do wiedzy i pomysłów przełożonego. Zatem nie tylko spada motywacja i zaangażowanie zespołu, ale też rezultaty nie są tak dobre, jak mogłyby być.

Co skutecznie motywuje zespół?

Jeśli to nie bycie wszystkowiedzącym szefem jest najbardziej efektywne, to co zatem robić?

Zamiast dawać konkretne rozwiązania, zadawaj pytania, proś o pomysły i rekomendacje.

Znam kierowników, którzy pomimo managerskiego stanowiska jedynie zbierają dane i przedstawiają je szefowi, który decyduje, co mają zrobić. A przecież decydowanie jest wpisane w stanowisko kierownika. Jeśli nie możesz decydować, to czy jesteś tak naprawdę managerem? Czy raczej jesteś spychany do stanowiska specjalisty? (PS. U fajnych szefów i specjalista może podejmować wiele decyzji samodzielnie.)

Rolą szefa jest nie tyle mówienie, co jego ludzie mają zrobić, ale pokazywanie kierunku, stawianie wyzwań i pokazywanie, że da się osiągnąć założone cele. Zachęcanie do kreatywności i szukania własnych rozwiązań. Zapalanie do działania, motywowanie poprzez pokazanie znaczenia i sensu celów. Motywowanie poprzez pokazywanie, że dasz radę. Zachęcanie Cię do zrobienia więcej niż teraz Ci się w ogóle wydaje, że potrafisz.

Jeśli zależy Ci na osiągnięciu celu, to często znajdziesz lepsze rozwiązania niż Twój szef. Choćby dlatego, że to Ty, a nie on, najlepiej znasz swoją pracę i łatwiej Ci ją usprawnić. Nie tylko nie będziesz biernie czekać, aż szef powie Ci co masz zrobić, ale z własnej inicjatywy zrealizujesz nowe pomysły.

Szef, który sam o wszystkim decyduje, bardzo często jest tak zapracowany, że jest „wąskim gardłem”, gdzie tematy utykają i czekają, aż przełożony znajdzie wreszcie chwilę, aby się nad nimi pochylić. Jeśli nie będziesz musiał czekać na decyzję szefa, już dawno będziesz dużo dalej. Szybciej i z lepszym efektem u celu. A często dalej niż ten cel był postawiony. I będziesz działać z radością (serio, można czuć radość w pracy, nie żartuję 😊), bo będziesz czuć, że Twoje działania mają sens, że rozwijasz się w pracy, że masz na nią wpływ i jesteś sprawczy. Dasz z siebie więcej. Dasz kawałek siebie.

Którego szefa wolałbyś mieć?

Jakim szefem Ty jesteś lub chcesz być?